Өлең, жыр, ақындар

Көршінің хикаясы

  • 25.08.2019
  • 0
  • 0
  • 835
Көршім кейде ішіп алып,
Нарттай қызып, ісіп алып,
Жарын қуа жөнеледі,
Қыр соңына түсіп анық.
Жеткен жерде салып қалып,
Жары байғұс талып қалып,
Талай рет тірілткенбіз,
Емханаға алып барып.
Қайта-қайта қапы қалған
Әйел әбден запы болған.
Ері мас боп келген күні
Бөтен үйде жатып алған.
Қершім содан зыр қағады,
Долданады, бұрқанады.
«Қатынымды табыңдар!» – деп,
Әр есікті бір қағады.
Қөрінгенмен шатылады,
Бала қорқып бақырады.
Болғаннан соң қиын екен
Адамның шын ақымағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мысық пен тышқан

  • 0
  • 0

Қол ұстасып бәріміз
Үй маңында дөңге кеп,
Шалқып шаттық әніміз,
Тұра қалдық дөңгелеп.

Толық

Арина

  • 0
  • 0

Аңсаған арманым, Арина,
Ырзамын өмірде барыңа.
Кездестім өзіңмен мен алғаш
Көрікті көктемнің таңында.

Толық

Табиғат пен көз

  • 0
  • 0

Табиғат бір тұрған еді құлпырып:
Көкті тіреп таулары,
Жайқатылып баулары,
Бел-белесте гүл тұнып.

Толық

Қарап көріңіз