Сүйікті жан сәулем
- 0
- 0
Көрікті күндері көктемнің
Сан кешті өзіңсіз өткердім.
Жабығып, жалғыздық көп көрдім,
Сүйікті жан сәулем, кел, менің.
Құлқын
Құлқын қоймашы болды,Алпыс екі айласы болды.
Соның арқасында
Көл-көсір пайдасы болды.
Алдымен алманы жеді,
Макарон-салманы жеді.
Сонан соң Қоянға деген
Жүгері жарманы жеді.
Кейіннен кебекті жеді,
Тоқыма кенепті жеді.
Біртіндеп темір-терсек,
Шеге мен шелекті жеді,
Кетпен мен күректі жеді,
Су құбыр шүмекті жеді,
Тіпті, бала отыратын
Темір түбекті жеді.
Содан не керек,
Болды бір керемет.
Жұтып еді сүйменді
Езуін кере кеп.
Көмейіне кіріп барды,
Кептеліп тұрып қалды.
Құлқынның содан бастап
Ауызы құлыпталды.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Димаш
Керемет өлең! -
Нұлан
осындай ертегілер ұнайды -
Арайлым
қызық ертегі екен -
Сезім
Детский екен
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
- Альфред Адлер
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі