Өлең, жыр, ақындар

Дәніккен Данай

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 815
Данай шикізат дайындайтын,
Еш нәрседен де тайынбайтын.
Түйені түгімен,
Биені бүгімен
Жұта беретін,
Жұта беретін.
Яғни, былай болатын:
Өз ісіне құдай болатын:
Елден тері-терсек, жүн-жұрқа жинайтын,
«Жұмыртқадан жүн қырқа» жинайтын.
Тайлақтікі деп түйе терісін,
Тайдікі деп бие терісін,
Қой терісін қояндікімен бағалайтын,
Қояндікін көр тышқанмен шамалайтын.
Данай сөйтіп құнықты,
Қауіп барын ұмытты.
Жабағы деп түбітті,
Жабағыдан үрікті...
Сондай маман «білікті»,
Бірде торға ілікті.
Істі болып, мұң құшты,
Жабағы жеп, жүн құсты.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бір қақпайлар

  • 0
  • 0

– Жаңа міндет ұнай ма?
– Шүкіршілік Құдайға.
Бастығымның қолында
Домаланған добымын.

Толық

Екі балақай

  • 0
  • 0

«Сеня, бізді қойдай қуып тағы да,
Сыныпқа айдап тыққанша,
Жаңғақ жейік барып жеміс бағына».
«Тыңда, Федя, қол емес ол тіпті онша!

Толық

Мама

  • 0
  • 0

Айналайын анашым,
Күнім де сенсің,
Гүлім де сенсің,
Үнім де сенсің.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар