Өлең, жыр, ақындар

Ит пен ат

  • 10.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1006
Жүретұғын Шаруаның үйінде
Ит Атпенен сөйлесті тар пейілмен:
«Міне, – деді ол, – қожамыз зор күйінде,
Маған қарап, қуса еді ғой сені үйден.
Жасап жүрген ерлігің жоқ түк те артық.
Маған тіпті теңесетін түрің жоқ,
Мен байқұста күні-түні тыным жоқ:
Күндіз қарап табынына даланың,
Түнде үйді бағамын».
«Рас, – деді Ат со жерде, –
Сайрадың-ақ оңды сен.
Мен жүк тартып, жер жыртпасам егерде,
Осы үйде боп, күзетер ең неңді сен?»



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туысыңды таптың ба?

  • 0
  • 0

Жайпаң іздеп туысын,
Сүзіп қуыс-қуысын,
Мекемелерді шарлап жүр,
Басшыларын барлап жүр.

Толық

Мысық пен күшік

  • 0
  • 0

Бір үйдің бір Мысығы
Болды және Күшігі.
Көршіліктен жоқ белгі:
Бірін-бірі жек көрді.

Толық

Қапшағай

  • 0
  • 0

Атады онда балқып таң,
Айдын-шалқар Қапшағай.
Қапшағайды шалқытқан
Қонаевтай жақсы ағай.

Толық

Қарап көріңіз