Өлең, жыр, ақындар

Сәуегей

  • 07.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1059
Бір шіркеуде ағаш «Құдай» сақталды;
Болжады ол алыс пенен жақынды,
Кеңес беріп ақылды,
Алтынменен апталды,
Күміспенен күптелді,
Бойын да әсем күткен-ді.
Естіп мадақ қолпаштаған сөз түрлі,
Басы айналып, көз тұнды.
Не айтса да, оған шындап сенді жұрт;
Кенет «Құдай» көпіріп,
Айтты кілең өтірік.
Сәуегейдің бар жауабы болды қырт.
Сұрағанмен не жайында одан кім,
Дұрыс жауап бере алмады оған шын.
Көріпкелдік күші қайда кеткен деп,
Таңданды ел бұл ісіне көптен-көп.
Істің мәні басқа еді,
Сол сәуегей қуыс кеуде қасқа еді:
Ішінде абыз отыратын бақылап,
Аңдасып.
Сол орынға келіп еді бір ақымақ алмасып,
Сөйлей алмай дәл басып,
Сәуегей де бола қалды ақымақ.
* * *
Осындай бір әңгімені татымды
Соттар жайлы естіп ек:
Жүрген екен өздері де есті боп,
Бар кезінде хатшылары ақылды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл айту

  • 0
  • 0

Бірге туған болғанмен,
Бірге жүрмек жоқ деген.
Адам қанша толғанмен,
Бар арманға жетпеген.

Толық

Бала бүркіт

  • 0
  • 0

Көктемнің бір күні еді,
Айнала әсем гүл еді.
Қолға түсті кішкентай
Түздің тағы түлегі.

Толық

Сырашыл сарбаз

  • 0
  • 0

Сабазың сыра сатты,
Сатқанда қыра сатты.
Білегін түре сатты,
Көбігін үре сатты.

Толық

Қарап көріңіз