Өлең, жыр, ақындар

Жазушылар одағына

  • 06.08.2019
  • 0
  • 0
  • 992
Жазушылар одағын
Жанашыр деп ұқпаймын.
Өйткені, мен олардың
Ойларынан шықпаймын.
Төрағасын хан тұтып,
Басымды ию керек қой.
Өзімді осал жан тұтып,
Жөн секілді өбектеу.
Өйткені, олар бұйрықты,
Өйткені, олар өкімді.
Атақ пенен сыйлықты
Таратушы секілді.
Таратқанда, тектен-тек
Үлестіре салмайды:
Таразылап көптен-көп,
«Тәртібіңді» аңдайды.
Бірін әке-көке деп,
Құрақ ұшу керек қой.
Сонда сені жетелеп,
Жасап берер ерек той.
Талантың мен талғамың
Керек емес оларға.
Сыйлығына Алланың
Шек келтіру болар ма?
Айтар болсам даралап,
Бар өзімдік дарыным.
Халық оны бағалап,
Уақыт шешер анығын.
Сондықтан да, Одаққа
Тірлігімде өкпем жоқ.
Қоспаса да санаққа,
Мен жоғалып кеткем жоқ.
Өкіну жоқ үнімде,
Тағдырыма көнермін.
Күндердің бір күнінде
Қайта көктеп, өнермін.
Жазушылар одағы
Талант үшін тәнті емес.
Ол да бір күн солады,
Мызғымайтын мәңгі емес.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қасиет пен қасірет

  • 0
  • 0

Қасиет пен Қасірет, несі керек?
Екеуінің пішімі екі бөлек:
Қасиеттің жүзінен нұр шашылған,
Секілді бір көктемгі гүл ашылған.

Толық

Төле бидің батасы

  • 0
  • 0

О, жарандар, жарандар!
Қансыраған далам бар,
Шұбырынды ақтабан,
Қысып тұрған заман бар.

Толық

Ит пен ат

  • 0
  • 0

Жүретұғын Шаруаның үйінде
Ит Атпенен сөйлесті тар пейілмен:
«Міне, – деді ол, – қожамыз зор күйінде,
Маған қарап, қуса еді ғой сені үйден.

Толық

Қарап көріңіз