Өлең, жыр, ақындар

Жалт етіп қара көзің, көп қарадың

  • 04.08.2019
  • 0
  • 0
  • 1369
Жалт етіп қара көзің, көп қарадың,
Сол бір кеш жүрегіме от қаладың.
Қиылып сонша неге қадаласың?
Ұқсатқан маған, әлде жоқ па адамың?
Ұқсатқан маған, әлде жоқ па адамың?
Өзіңсің, бірақ, менің тоқтағаным.
Толқысаң туған айдай таң алдында,
Келеді төсіңе гүл-шоқ қадағым.
Келеді төсіңе гүл-шоқ қадағым,
Өзіңсің аңсап келіп тоқтағаным,
Қадалса қара көзің қарақаттай,
Сол замат шын бақытты боп қаламын.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өтеді күндер

  • 0
  • 0

Қандай нұрлы күлімдеген көздерің,
Қандай үнді сүйдім деген сөздерің.
Сен турғанда жаз гүліндей жайқалып,
Неғылайын өрімталын өзгенің.

Толық

Жаңа жауған қар іргесі тез іріп

  • 0
  • 0

Жаңа жауған қар іргесі тез іріп,
Былжырады табан асты езіліп.
Тап осындай ауа райы тұсында
Тұрады екен бір кемшілік сезіліп.

Толық

Қойдым

  • 0
  • 0

– Өйткені, арақ өлген ғой,
Өлетін кезге келген ғой.
– Табылмаса да тамағың,
Толып тұр емес пе арағың?

Толық

Қарап көріңіз