Сырдағы алашқа
- 0
- 0
Атаң Отқа табынған,
Өзің бірге бағынған.
Тәңірің – Оттан боп үміт,
Атаң Отқа табынған.
Қараңғы, дауылды түн
Қараңғы, дауылды түн cap далада,Патшалық құрған өлім айналада.
Шыраққа қолымдағы от тұтаттым,
Үмітпен біразырақ деп: «Жана ма?»
Тұрса да қара бұлттар көктен төніп,
Соқса да жел жынданып, өршеленіп,
Мың шүкір, әлсіз қолда әлсіз шырақ
Жылтырап жанған боп тұр, қалмай сөніп.
Бұйырса, шырақ сөнбес, ұзақ жанар,
Жарығы болмаса да жан таң қалар.
( Риялы - арабша: сөз бен істің қабыспауы, екіжүзділік.)
Сәулелі аспанда алтын, күміс нұрлы
Айбынды Күн мен Айға дәл парапар.
Менсінбес жөпшеңдіні көп маңғаздар,
Тең таппай, кекеп, мұқар сансыз паңдар.
Қайрылып қарамасын - «қап!» демеймін,
Табылар шыраққа көз салар жандар.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Жазғытұрым
- 0
- 0
«Болды, міне, дәл алты ай,
Жаттың ұйықтап, еркетай.
Ұйқың қанды, тұр, қозым,
Аш көзіңді, жұлдызым!» –
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Зейнеп
Тамаша -
Мадина
Өте оңай екен -
Алинұр
Өте жақсы
Алтын_@klub
Керемет өлең