Өлең, жыр, ақындар

Назгүл мен Гүлназ

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2067
Аялайды анасы
Назгүл менен Гүлназды.
Анасының панасы,
Екеуі де шын назды.
Деп: «Қыздарым – мақтаным,
Ана әнге салады.
Атай қалса аттарын,
Ауыстырып алады.
Шұғыладай жаз күнгі
Ана үні тым назды:
«Гүлназ!» – дейді Назгүлді,
«Назгүл!» – дейді Гүлназды.
Екі есім де, білгенге,
Екі сөзден тұрмай ма?
Жаңылысу бір демде
Мүмкін-ақ қой мұндайда.
«Гүл» шықса «Наз» алдына,
Гүлназ күлім қағады.
«Гүл» соңына барды ма –
Назгүл бола қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жеңгейге жауап

  • 0
  • 0

Ауылға бұрын барып көрмеген,
Мыңғырған малды танып көрмеген
Жеңгеміз алғаш паңдана қарады,
Айналасына таңдана қарады.

Толық

Қолдаушы

  • 0
  • 0

Кездесіп, қол алысып,
Былай деді танысым:
«Осы сенің керемет
Қолдаушыңның бары шын.

Толық

Бала мен жылан

  • 0
  • 0

Бесікте жатыр бал бөбек
Балбырап таңның нұрымен.
Аялай тусті ән бөлеп,
Ананың әлди жырымен.

Толық

Қарап көріңіз