Өлең, жыр, ақындар

Қолғап

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 2003
Ойсыз бала оқыста
Атып ұрды қоқысқа
Киіп жүрген қолғабын:
«Енді суық болмайды,
Енді қолым тоңбайды,
Гүл жапты қыр жондарды,
Қолғап сонда балаға
Жалынышпен қадала,
Деді: «Ақымақ болмағын
Көктем мен жаз, күз де
Қайта оралып қыс жетер,
Суытпай ма сонда күн?»
Бала айтқанға көнген бе?
Тағы да қыс келгенде,
Таппады іздеп қолғабын
Соғып қардан аққала,
Жүргенде ойнап шаттана
Сезбей қалды тоңғанын,
Алды үсітіп қолдарын.
* * *
Ей, балақай, көктемде
Қолғабыңды тығып қой.
Қайта бұрқап бөктерде,
Қыс келерін біліп қой.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Операция

  • 0
  • 0

Қиналып біреу жатыр өлейін деп,
Жарықты соңғы рет көрейін деп.
Жанында жалбарынып жақыны тұр,
Дәрігер не сұраса, берейін деп.

Толық

Бүркіт пен тышқан

  • 0
  • 0

Кішінің де ақылын
Тыңдаған жөн, батырым.
Алыс жақтан кеп енді,
Қонды Бүркіт жұбайымен орманға.

Толық

Балдыздар – бал қыздар

  • 0
  • 0

Қай ауылға барсан да, кай өлкеге,
Жолығасың жайдары жан еркеге.
Балдызың боп шыққанда сол сұлулар,
Кезегіңді бересің ән еркеге.

Толық

Қарап көріңіз