Өлең, жыр, ақындар

Көкек

  • 22.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1150
Көктем күні болғанда,
Құстар келіп жырлайды
Бұлбұл сайрап орманда,
Бар табиғат тыңдайды.
Көкек сонда «көкектеп»,
Сұңқылдауын қоймайды.
Көктем күнін жетектеп,
Жеткіздім деп ойлайды.
Басқа құстар ұя сап,
Жұмыртқалап жатқанда,
Өз міндетін жия сап,
Басады ол мақтанға.
Талдан-талға секектеп,
Бар дауысын соза тым:
«Кө-кек, кө-кек, кө-кек!» –
Шақырады өз атын.
Жұмыртқасын апарып,
Өзге ұяға салады.
Қатыгез құс атанып,
Баспанасыз қалады.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туған жер

  • 0
  • 0

Туған жер, мен-дағы бір түлегіңмін,
Тулаған тұла бойда тілегім мың.
Алыстан асығыстап келген сайын,
Жылуын жарып бердің жүрегіңнің.

Толық

Қоян мен қарсақ

  • 0
  • 0

Қоян қырда жүріп жатты,
Тыныш өмір сүріп жатты.
Бір күндері Қарсақ келді,
Бар дауыспен жар сан келді:

Толық

Күнбағыс

  • 0
  • 0

Таңертең де, түсте де
Күнге бетін бұрады.
Тостағанын кішкене
Тосады да тұрады.

Толық

Қарап көріңіз