Өлең, жыр, ақындар

Қайық

  • 19.07.2019
  • 0
  • 0
  • 1853
Көлшікте қайық жүздіріп,
Қызыққа Болат шын батты.
Күн, бірақ, қатты қыздырып,
Шалшықты лезде құрғатты.
Қайығы қалып қайраңда,
Тап-тақыр болды төңірек.
Қана алмай Болат сайранға,
Жылады сонда еңіреп.
Көзінің жасы бұршақтап,
Көрмеген бұрын сел болды.
Жаңағы жерде бір сәтте-ақ
Тағы да таяз көл болды.
Қайығы жүзіп қалтаңдап,
Қайтадан Болат шаттанды.
Көлшікті кезіп талтаңдап,
Кеудесін кере мақтанды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бұл дүние

  • 0
  • 0

Бұл дүние түзіледі мұнардан,
Мұнар деген бұлдыраған мың арман.
Ере келе, көре-көре аңдайсың,
Алдауменен, арбауменен құрылған.

Толық

Қобдиша

  • 0
  • 0

Кейде ойлау керек қой,
Еңбек жөні бөлек қой.
Қыбын тапсаң болғаны,
Іс оңалар қолдағы.

Толық

Мөлдір моншақтар

  • 0
  • 0

Таң атады жаңа,
Мөп-мөлдір моншағын таға.
Таң атады жаңа,
Жайнайды жауқазын дала.

Толық

Қарап көріңіз