Өлең, жыр, ақындар

Кеңес

  • 14.06.2019
  • 0
  • 0
  • 823
Жанатқа

Ырғақтап жорға тайдай, қылаң қағып,
Қарағым, қайда асықтың шығай маңып?!
Қарадың былай қалып сәлем-сауқат,
Жанарың тұлайланып —
Тұманданып.
Жолыңа болады ғой жырынды кес —
Келмесе осы айтқаным —
Тілімді кес!
Бездірме баяныңды, аяғыңды
Аңдап бас,
Іліп қалар кіл індігеш.
Жайыңды, қарағым-ай, шын сезінем,
Айыңды тұман шалса,
Жыршы езілер.
"Жорға тай — мініс көлік" деген кеше,
Шошыдым бос белбеудің бір сөзінен.
Желкенін жел қиратып — жайып қалса,
Теңізде ғарық болды қайық қанша...
Жанымда ырғақтамай, сырғақтамай
Тұра тұр! —
Селдір тұман айыққанша!..

1986 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұмекенді жерлегенде

  • 0
  • 0

Ақын өлді, тағы да, тағы да бір,
Өледі ақын көргенде жаны жәбір.
Тағы да бір құшағын жайды ақынға,
Талайларды қарсы алған Кәрі Қабір.

Толық

Дала

  • 0
  • 0

Бозторғай-ғұмыр төсін даланың шарлаған,
Бесін намазын балбалдар оқып сарнаған.
Бозтамақ боздақ қарлығаш байыз таба алмай,
Боз мая боздап ботасына әнін арнаған.

Толық

Ініге

  • 0
  • 0

Түзу өлең күтпе, інім, мына менен,
Мендегінің барлығы тұман-өлең.
Ұшырамау тұманға мүмкін емес,
Көзімдегі қап-қара Күнәменен.

Толық

Қарап көріңіз