Өлең, жыр, ақындар

Өкпелімін

  • 03.06.2019
  • 0
  • 0
  • 1885
Табиғатта тыныштық сезілмейді,
Күн шуағын көбірек төккенімен.
Жеңілтектеу қала көз тез ілмейді.
Оралмайсың сен неге? Өкпелімін.
Қозғалмайды аспанның ауыр басы,
Бұлттар ғана теңселіп ары-бері.
Ағаштарға самал жел бауыр басып,
Алатаудың қақсайды кәрі белі.
Қамыс құрақ қырларда қылымсиды,
Сұр сағымның сезімі тысыр етті.
Талақ етіп ғасырлық жырым сыйды,
Жер-Ана тұр жөн көріп қасіретті.
Балықтары азайып теңіздердің,
Аққу әнін салмайды айдынында.
Бірі ұқсамай біріне егіздердің,
Қуанышы ананың сайды мұңға.
Періште мен пенделер ерегесіп,
Тағдырды да талқылап сөккені мың.
Уақыттың ортасын кере кесіп,
Оралмайсың, сен неге? Өкпелімін



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жынды елестің шуағына малынып

  • 0
  • 0

Жынды елестің шуағына малынып,
Махаббатпен ауырып.
Ұшпай жатып қанатымнан қағылам,
Құшпай жатып сағынам.

Толық

Сезімім жанарымда жағыла мың

  • 0
  • 0

Сезімім жанарымда жағыла мың
Бір жүрген сол күндерді сағынамын.
Көңілде қуаныштан мұңым басым,
Сен неге көрінбейсің, табынарым?

Толық

Ұмыта алмай бір жанды

  • 0
  • 0

Қалтырайды көктемге терек жетпей,
Айбынды аяз қалада қыдырады.
Мен отырам ешкімді керек етпей,
Тек ән салса болғаны Қыдырәлі.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар