Көктем сәулелерінен

(ЭТЮДТЕР)
* * *
Жасыл бұтақ
Жапырағы бар сүйікті.
Терек әкеп
Тереземе іліпті.
Ол баласын
Пәтер тауып түсіріп,
Елегзімей,
Енді көңілі тынғандай.
Көктем маған
Жасыл саусақ ұсынып,
Есендесіп қолын созып тұрғандай!
* * *
«Таза ауа жұтсын!» – деп,
Айтқаннан миында
Қалған-ау шамасы:
— Әй, неғып отырсың? — деп,
Сұрасам сәбиден,
Жауабын қарашы:
— Мен күнді ішіп отырмын!
* * *
Май келеді, еркем,
Майдың жөні бір бөлек!
Көктемдей көркем
Төбемізде ойнар кіл бөбек.
Етпес ем арман
Өмірдің өзге уақытын,
Төбемде балам,
Төбемде жүрсе Бақытым!
* * *
Алатау маған
Бейне аумаған
Салынып жатқан үйлердей.
Осынау қалам,
Биіктеп әмән,
Аспанға барып тиердей.
Көктем, көктем,
Әсерің неткен тамаша-ау!
Келеді шамаң,
Не десе саған сияды.
Алматының ең биік үйі —
Алатау,
Тұрады онда ақындардың қиялы!
* * *
Жүреді кіріп
Түсіме ылғи ақбоз ат,
Өңімде жылда
Кербез бір көктем келгенде.
Сол ма еді, бәлкім,
Сағынып жүрген жастық шақ,
Шырғалап шықпай
Тулаған асау кеудемде.
Ризамын, көктем,
Қан болып қайнап,
Тамырда шапшып, тулайсың!
Жылда бір маған
«Жыны» арылмаған
Ақ боз ат сыйлап тұрғайсың!
* * *
Көктемнің кеші,
Ұясына күн түскен.
Көк аспанда
Одан қалған жоқ қой із.
Шамдарын жағып,
Даламен, мынау үртіспен
Барады заулап, барады лаулап
от пойыз.
Соның бір терезесінен
Жабысқан төсі-төсімен
Зуылдап өтті жігіт-қыз!
Барады қайда
Мұншама зырлап, асығып,
Бақыт па, сор ма,
Бастады қайда жас үміт?!
Жақсы ғой бірақ,
Жап-жасыл дала үстімен.
Қақ жарып өтіп
Қараңғы түннің ішінен
Махаббатыңды
Бейне бір алтын белбеудей
Жалғасаң барып
Ақ жібек таңның ұшымен!

---