Шалқан

(орыс халқының ертегісі)

Атай көктемде шалқан егеді. Шалқан үлкен дәу болып өседі. Күзде атасы шалқанды жапырағынан ұстап тартып көрді. Бірақ шалқан жұлынбады.

Көмекке әжені шақырады.

Әже — атадан, атай — шалқанның жапырағынан ұстап тартты, жұлынбады.

Әжесі немере қызын шақырады.

Немересі — әжесінен, әжесі — атасынан, атасы — шалқанның жапырағынан ұстап тартты, жұлынбады.

Немересі итті көмекке шақырады.

Ит — немересінен, немересі — әжесінен, әжесі — атасынан, атасы — шалқанның жапырағынан ұстап тартты, жұлынбады. Ит мысықты көмекке шақырады.

Мысық — иттен, ит — немересінен, немересі — әжесінен, әжесі — атасынан, атасы — шалқанның жапырағынан ұстап тартты, жұлынбады.
Мысық тышқанды көмекке шақырады.

Тышқан — мысықтан, мысық — иттен, ит — немересінен, немересі — әжесінен, әжесі — атасынан, атасы — шалқанның жапырағынан ұстап тартып — тартып.

Осылай бәрі қосылып шалқанды жұлып алды.

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз: